Til baka

Riðið er á vaðið með vísukorni sem sungið var á einu af fyrstu ættarmótunum 

Ættarrómans (lag - ég vitja þín æska...) 

Ég leita í Fellin í feðranna spor 
þar sem fegurð og unaður býr. 
Ég kem hér um sumar og vetur og vor 
hér er vindur svo mildur og hlýr. 
hér óx skógur að brún 
við hvert skógargerðistún 
og þá skóga nú ræktum við enn. 
Því vor dugmikla ætt 
hefur dafnað og fætt 
ótal dreingskaparkonur og menn. 

osi