Skógargerði.is
  • Fréttir
    • Um okkur
    • Hafa samband
    • Eldri fréttir
  • Meiður
    • Starfsreglur
    • Fundagerðir
    • MEIÐUR - SAGA
    • Ættarm-NEFND
  • Leiga húss
  • myndir
  • Ættin
    • Ættartaflan í heild
    • Tölfræði
    • Gísli
    • Indriði
    • Guðlaug
    • Þórhallur
    • Sigurður
    • Margrét
    • Guðrún Soffía
    • Hallgrimur
  • Fróðleikur
  • Ymislegt
    • Kort af Skógargerði
    • Minningar -ræður -bréf
    • Ættarpósturinn 1984 til 2001
  • Fréttir
    • Um okkur
    • Hafa samband
    • Eldri fréttir
  • Meiður
    • Starfsreglur
    • Fundagerðir
    • MEIÐUR - SAGA
    • Ættarm-NEFND
  • Leiga húss
  • myndir
  • Ættin
    • Ættartaflan í heild
    • Tölfræði
    • Gísli
    • Indriði
    • Guðlaug
    • Þórhallur
    • Sigurður
    • Margrét
    • Guðrún Soffía
    • Hallgrimur
  • Fróðleikur
  • Ymislegt
    • Kort af Skógargerði
    • Minningar -ræður -bréf
    • Ættarpósturinn 1984 til 2001

                    Örnefnavísur

                                                                                                                                                                                                                                                     Til baka
Frá Indriða Gíslasyni
Jeg var eina viku austurí Skógargerði um páskana og fórum við Víkíngur bræður þá aö setja saman örnefnavísur og átti hann frumkvæðið að því, Okkur datt svo í hug að kanski mætti setja þær á Skógargerðisvefinn. Þetta er sosum ekki mikill skáldskapur, kanski meira hugsað um að koma örnefnonum til skila en listræna framsetníngu, hefur svo laungum geingið til í þessari kveðskapargrein sem er nú gömul í hetunni. — Svo læt jeg þarna með tvær vísur eftir Víkíng sem er nú nokkuð drjúgur við vísnasmíð eins og kunnugt er. 

Örnefnavísur 
eftir Víking Gíslason 


Hér eru bundin í vísur nokkur helstu örnefni í Skógargerðislandi 

Í Efra landi 
Við Árkrókinn hvar endar Bótarás, 
ofar liggja Skot og Háahraun, 
neðar eru lítil sund á laun, 
Litlásinn hefur margan gróinn bás. 
Síðan koma Stórássund, Bótarblá og Hagi; 
þar blómstrar fuglalíf af ýmsu tagi. 
Tóttásinn geymir enn þá fyrri frægð 
fornbýli skartaði þar í rjóðurlægð, 
og þar má finna fallinn smalakofa 
og fínustu beit sem allar kindur lofa. 

Við Stórásendann standa húsin mín 
stæðileg í túni grænu. 
Þessi fegurst fannst mér sýn 
á feðranna landi vænu 



Stekkablá — Stapi 
Stekkásinn með vörðu væna 
veitti skjól og hlýju besta 
þegar í Blánni björgin græna 
var bundin upp á hesta. 

Á Græfonum gengu kýr og hross 
í grafningonum lékum við oss, 
líka úthjá Kvísl og upp við Foss. 
Áin sjálf var leikjahnoss 

Einbúinn með sund á hvora hönd 
höndlað var þar með engjalönd. 
Stapinn hýsti huldumenni 
sem heyjuðu í Ytraenni. 

Rangarás — Flatás 
Á Rangarásnum götur gerast mestar 
Þar gengu forðum naut og hestar. 
Í þá gömlu og góðu daga. 
að ganga til og frá í haga 

Rangarásklettur er þar kennileiti 
Klakkar meðfram bera Litlásheiti 
Austan við Græfur öllum þekkur 
á sér tilvist gamall Stekkur 

Stakahraunið virtist svart að sjá 
sem mér þótti afar vænt um þá 
ef í hríðum áttum þurfti að ná. 
Beitarhúsa leiðin lá 
þar löngum hjá 

Þverlágin og Langaskotið, 
landsköpunar minjar skýrar. 
Vörðuhraun er þar utan við, 
að innanverðu Hvítumýrar. 
Flatásinn þessa flóru ber 
. i faðmi sér. 


Miðás — Bæjarás 
Miðásbjörgin mikið slúta; 
merkust þar er Túta. 
Þó Bæjarsundið þrengslum megi lúta 
þar má finna ýmsa skúta. 

Bæjarás með bera hlein 
býr við þraut á jörð, 
með Grettistak og Stórastein 
að standast veðrin hörð. 


Inní Hjöllnum (Girðingu) 
Farsældin mest var Innmeð Fljóti, 
flestallar ærnar báru þar 
sem í skjóli sólu móti 
sæluríki var. 
Ég á svo margar minningar 
um móðurást og fæðingar. 

Um Hjallana ég hljóp við fót 
og hafði við lindir stefnumót. 
Ferðir slíkar fór ég þrjár á dag, 
furðu lúinn oft um sólarlag. 

Neðribjörg 
Neðribjörgin fanst mér vera hulduheimur, 
heillaður stundum þangað gekk. 
Sælast var að sjá og heyra 
sjálfan Bjargastekk. 
Enn þetta er fyrir innan okkar land 
og ekki hægt að setja hér í bland. 

Nokkrar örnefnavísur 
eftir Indriða Gíslaso
n 

Um Stekkablána 
Í Stekkablánni var ágætis eingi 
enda var heyað þar vel og leingi 
og þótti mikill feingur á fyrri öld. 
Það var skárað í kerjum og þraukað í þýfi 
og þreyttir af dagsins laungu kífi 
geingu menn heim þegar komið var kvöld. 

(En vélar komu og Stekkabláin er burt, 
bugðast um sviðið skurðir með aungri kurt.. 
Einbúaklettarnir heldur harðir á brún 
horfa yfir hið kafloðna, vélgerða tún.) 

Inní Girðingu 
Í Griðíngunnni er geingið ærnar við 
og glaðst við nýfætt lamb og vordýrðina. 
Fljótið blikar breitt á aðra hlið, 
Bæjarásklettar veita skjól á hina 

Út við Á 
Það teygist úr Laungulænu, Þar eru bollar og balar 
hún liggur að Svartamó, hvar breiða ullina má, 
en Laugubakki er lítill, og þegar hallar að hausti 
þar laufgresi samt er nóg. er hægt þar bletti að slá. 

Berjaholtsbakkinn er breiður Inní Stórabotn Ána 
og Bríngur má ofar sjá. á Efstavaðinu fer 
Lænur þar liggja á milli, ferðamaðurinn margur 
þar laungum skauta má. og mjöl í poka ber. 

Utanvið Melshornið mæta Áin raular á eyrum 
margt ég telja vil: enn sitt forna ljóð 
Ullin er þvegin við Ána en ég sit hljóður og hugsa 
uppundir Gunnarshyl um horfna æskuslóð. 


Tvær vísur eftir Víking í Skógargerði 

Vistaskipti 

Vorið 1970, þann 9. maí, kom eg uppí Arnórsstaði með allt mitt fé, rúmt 300. Þá settist eg að í gamlabænum sem eg gerði lítillega við haustið áður en gat hafði verið á þekjunni á herberginu sem átti að sofa í og hafði komið smá snjókúfur á gólfið framan við rúmið sem hafði svo farið að þiðna þegar fór að hitna af sól, glugginn á móti suðaustri. Þarna hafði þá myndast svellskjöldur á gólfinu neðan við rúmstokkinn sem eg setti berar fæturna ofaná á hverjum morgni og vaknaði vel. Nóg var að gera. 1 fjárhús, Sultarhúsið, þröngt og langt, var að styðjast við á þessum sauðburði og 1 grind þar til hagræðis. Einhverntíma á þessu fótasvells vori datt mér í hug þessi vísa: 

Áður fyrri átt’ eg skjól 
út við dyr í Fellasalnum. 
Nú hef eg hlotið nákalt ból 
norðanverðu á Jökuldalnum. 

Stefna og viðhorf stjórnvalda 

Eftir að hafa hlustað á álvers helelúja samkomu Húsvíkinga á Bauknum. 

Öll eru útskúfuð landgæði 
og afkoman mikil vandræði. 
En við Alkóa vé 
verður kropið á kné 
og hrópað á álver í hlandæði.
Proudly powered by Weebly